Myanmar
Voor iedereen die het nieuws heeft gelezen over de verdrinkingen in Myanmar, ik leef nog! Het noodweer was zeker merkbaar. Een brug is ingestort en tijdens de nachtbussen (waarbij chauffeurs ongekend hard door de bochten van kleine bergweggetjes andere bussen inhalen) heb ik meerdere keren mijn adem ingehouden als we bijna uit de bocht dreigde te glijden voor mijn gevoel. Het regende elke dag, de hele dag met een paar ochtenden zonder regen. Maar desondanks heb ik het heel erg naar mijn zin gehad in Myanmar. Ik ben overrompeld door de vriendelijkheid en openheid van de lokale bevolking. Mijn gesprekken met lokale mensen waren echt een van de grootste highlights van Myanmar. De dorpjes waar ik ben geweest waren mooi, rustig en onaangeraakt waarbij het buddhisme nog helemaal is opgenomen in het dagelijks leven van de bevolking. Ik zal onder foto's (zie rechts van dit bericht) mijn reis door Myanmar weergegeven. En nu verheug ik me echt heel erg op Indonesië! Op de zon! Op weer duiken! Op sterren zien :)
Reacties
Reacties
Heyyyy,
Hahaha, lijkt me een heerlijk land.
Het noodweer is een ramp voor de bevolking. Je hebt dan ook een beetje kunnen ervaren in welke omstandigheden dergelijke mensen moeten leven. We hebben geen luxe nodig. Veilig met je familie kunnen overleven is daarentegen een ander verhaal en dat laat nog te wensen over. De rest van de wereld kijkt er naar... Een vriend van me is nu afgereisd naar Myanmar voor hulp. Je had hem nog kunnen treffen maar jij bent al door naar het prachtige (zo hoor ik van iedereen die er geweest is) Indonesië. Dat zal weer een hele andere ervaring opleveren.
Geniet van ieder moment. Zo verlopen de weken toch al weer snel. Voor m'n gevoel is je Myanmar-reis iets geweest wat je toch zeker niet had willen missen.
Hopelijk voel je je snel weer beter, heb je snel weer schone kleding en heb je het snel weer lekker warm.
Toedeloetjes en tot over drie weken (volgend jaar gewoon weer op reis! Dit gaat toch te snel voorbij :-)
Liefs en heel veel kusjes
Mams
Wat een ervaringen toch allemaal lieve Anne. Zulke avonturen zet je weer met beide benen op de grond. Dan realiseer je je (weer) hoe goed wij het hier in Nederland hebben. We zijn erg benieuwd naar je verhalen over Indonesië!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}