De volgende dag kwam ik aan in Yogyakarta, Java, Indonesië. Ik stond in de rij voor de immigratie dienst toen ik tot de conclusie kwam dat ik geen contant geld had om mijn visum te betalen. Lichtelijk in paniek sprak ik iemand aan van de beveiliging die voor mij naar een ATM is gegaan en geld voor me heeft gepind, wat ik later aan hem terug heb gegeven. Oke dus dat ging niet zo goed. Vervolgens stap ik in een taxi om me naar het hostel te brengen. De taxi-chauffeur bleek geen flauw benul te hebben waar hij heen moest. Hij stopte keer op keer om weg te vragen naar Pugeran Timur (de straat) maar sloeg steeds volkomen verkeerde richtingen in. Dit wist ik omdat ik een kaart op mijn telefoon had en ik mezelf via gps kon volgen. Maar naar mijn richtingsaanwijzingen luisteren, ho maar. Uiteindelijk hebben we 1,5 uur gedaan over een ritje van 30 minuten maar was ik aangekomen bij het hostel. Blij om eindelijk aangekomen te zijn werd ik nog blijer van het hostel. Ik heb 6 dagen in Yogyakarta doorgebracht waarin de mensen van het hostel echt de beste waren die ik in mijn hele reis ben tegengekomen. Ze namen me naar de markt, de leerde me gebakken banaan maken, vertelde me alles wat ik wilde weten en daarbovenop waren het ook nog eens ontzettend gezellige mensen. Ook het meisje, Merel uit Nederland, die daar stage liep was super aardig. Ik leerde over de kolonisatie van Indonesië door Nederland en daarnaast was de Moslimse religie ontzettend aanwezig wat ook weer een nieuwe ervaring was na het Buddhisme dat ik de 5 weken daarvoor heb meegemaakt. Bijna iedereen liep rond in traditionele kleding, inclusief hoofddoeken. Ik werd elke nacht wakker van een van de honderdduizend moskeeën in de stad en in geen supermarkt was alcohol te verkrijgen. Maar een van de dingen die me echt nog wel het meeste goed deed was de zon. Het weer was een uitstekende verbetering op de regen in Myanmar haha!

Ik laat het hier even bij :)

De volgende keer vertel ik over Ubud, Bali en Gili Trawagan, Lombok.

Liefs, Anne