alwaysanne.reismee.nl

Bali

Eerste stop in Bali: Ubud. Ubud is de ziel van Bali en dat zie je overal terug. Je kan overal healings krijgen, kruidenmedicijnen, yoga, meditatie, kunst, veganistische restaurants en dat alles in een klein stadje omringt door ontelbare en prachtige rijstvelden! Ik ben echt verliefd geworden op Ubud. Na de eerste dag had ik al een yoga en meditatie les gepland die beide een hele leuke ervaring waren! Ik heb de markt over gestruind en de kunst van het afdingen geoefend (ik begin langzaam aardig goed te worden) en veel te veel onnodige maar mooie spulletjes gekocht. Een ding wat ik zo fijn vind aan Ubud is de sfeer die door het hindoeïsme wordt gecreëerd. Overal op straat zie je offerings en ruikt het naar wierook gemaakt van de Bali Flower. Dit wierook heb ik uiteraard in overvloed gekocht voor veel te weinig geld :). Het enige vervelende was misschien de hostel eigenaar die meerdere keren erop stond dat ik met hem mee ging op een 'privé tour'. Hij liet me foto's zien van allemaal erg mooie, jonge en veelal blonden meisjes waarmee hij omarmd op de foto stond. "nee, bedankt" was mijn antwoord...En toen kwam dag drie en werd ik ziek. Ik begon stiekem al te hopen dat ik deze zomer door kon komen zonder ziek te worden maar het is er toch van gekomen. Zwetend en met hoofdpijn had ik een neusholte ontsteking die 5 dagen heeft geduurd (een deel in Ubud en deel in gili) en mijn kans om in de gili eilanden te duiken heeft ontnomen.

Op Gili Trawagan heb mijn eerste dag nogal onhandig doorgebracht. Ik ben vol frustratie gaan Snorkelen omdat ik niet kon duiken, wist ik veel dat je niet moet proberen te snorkelen met óntzettend krachtige golven en scherp koraal op de bodem. Een paar krassen op mijn knieën en rechter bil verder was ik alleen nog maar meer gefrustreerd en besloot ik een fiets te huren. Ik kwam een meisje van het hostel tegen die me meenam naar de andere kant van het eiland waar we de middag al ijsjes etend en in de zo'n liggend hebben doorgebracht. Op de terug weg naar de nachtmarkt (7 uur s avonds is dat haha) gegaan en in de avond naar de bioscoop op het strand, compleet met een bak popcorn! De film was een ontzettende slechtenicholas sparks film waar ik en Sarah (het meisje) alleen maar oogrollend en lachend naar konden kijken. Zo bleek mijn eerste dag op gili toch nog ontzettend leuk te zijn geweest :)!
Op het strand liggen, lezen, eten, zonsondergang bekijken tekende de andere 2 dagen op Gili Trawangan. En afgelopen vrijdag ging ik weer terug richting Bali, maar niet voordat ik een stop maakte van hetidyllische eiland Nusa Lembongan...
Liefs, Anne
Ps. Over 6 dagen ben ik weer teug in Nederland, en stiekem heb ik ook best wel veel zin om jullie allemaal weer te zien!

Singapore & Yogyakarta, Java

Toen ik twee weken geleden aankwam in Singapore was ik in shock. Mijn eerste cultuur shock van mijn reis. Het contrast tussen Singapore en Myanmar kon niet groter zijn. De een was niet per se negatiever of positiever dan de ander, maar wel enorm verschillend. In Singapore was alles schoon en goed georganiseerd en schoon en netjes en rustig en veilig en schoon en schoon en duur. Ik verbleef in een hostel dat 30 SPD per nacht koste en in de Arabische buurt zat. Echt een mooie (en schone) buurt. Er waren tal van restaurants en de metro (die ook schoon was en NIET stonk) was 5 minuten lopen. In de ene avond dat ik had ben ik naar Gardens at the Bay geweest, wat ontzettend mooi was s avonds. Ik voelde me vreemd thuis in Singapore, waarschijnlijk omdat het me herinnerde aan Nederland.

De volgende dag kwam ik aan in Yogyakarta, Java, Indonesië. Ik stond in de rij voor de immigratie dienst toen ik tot de conclusie kwam dat ik geen contant geld had om mijn visum te betalen. Lichtelijk in paniek sprak ik iemand aan van de beveiliging die voor mij naar een ATM is gegaan en geld voor me heeft gepind, wat ik later aan hem terug heb gegeven. Oke dus dat ging niet zo goed. Vervolgens stap ik in een taxi om me naar het hostel te brengen. De taxi-chauffeur bleek geen flauw benul te hebben waar hij heen moest. Hij stopte keer op keer om weg te vragen naar Pugeran Timur (de straat) maar sloeg steeds volkomen verkeerde richtingen in. Dit wist ik omdat ik een kaart op mijn telefoon had en ik mezelf via gps kon volgen. Maar naar mijn richtingsaanwijzingen luisteren, ho maar. Uiteindelijk hebben we 1,5 uur gedaan over een ritje van 30 minuten maar was ik aangekomen bij het hostel. Blij om eindelijk aangekomen te zijn werd ik nog blijer van het hostel. Ik heb 6 dagen in Yogyakarta doorgebracht waarin de mensen van het hostel echt de beste waren die ik in mijn hele reis ben tegengekomen. Ze namen me naar de markt, de leerde me gebakken banaan maken, vertelde me alles wat ik wilde weten en daarbovenop waren het ook nog eens ontzettend gezellige mensen. Ook het meisje, Merel uit Nederland, die daar stage liep was super aardig. Ik leerde over de kolonisatie van Indonesië door Nederland en daarnaast was de Moslimse religie ontzettend aanwezig wat ook weer een nieuwe ervaring was na het Buddhisme dat ik de 5 weken daarvoor heb meegemaakt. Bijna iedereen liep rond in traditionele kleding, inclusief hoofddoeken. Ik werd elke nacht wakker van een van de honderdduizend moskeeën in de stad en in geen supermarkt was alcohol te verkrijgen. Maar een van de dingen die me echt nog wel het meeste goed deed was de zon. Het weer was een uitstekende verbetering op de regen in Myanmar haha!
Ik laat het hier even bij :)
De volgende keer vertel ik over Ubud, Bali en Gili Trawagan, Lombok.
Liefs, Anne

Myanmar

Voor iedereen die het nieuws heeft gelezen over de verdrinkingen in Myanmar, ik leef nog! Het noodweer was zeker merkbaar. Een brug is ingestort en tijdens de nachtbussen (waarbij chauffeurs ongekend hard door de bochten van kleine bergweggetjes andere bussen inhalen) heb ik meerdere keren mijn adem ingehouden als we bijna uit de bocht dreigde te glijden voor mijn gevoel. Het regende elke dag, de hele dag met een paar ochtenden zonder regen. Maar desondanks heb ik het heel erg naar mijn zin gehad in Myanmar. Ik ben overrompeld door de vriendelijkheid en openheid van de lokale bevolking. Mijn gesprekken met lokale mensen waren echt een van de grootste highlights van Myanmar. De dorpjes waar ik ben geweest waren mooi, rustig en onaangeraakt waarbij het buddhisme nog helemaal is opgenomen in het dagelijks leven van de bevolking. Ik zal onder foto's (zie rechts van dit bericht) mijn reis door Myanmar weergegeven. En nu verheug ik me echt heel erg op Indonesië! Op de zon! Op weer duiken! Op sterren zien :)

Een paar die me zij opgevallen in Myanmar;
- iedereen roggelt en spuugt de hele dag door. De mannen kauwen op tabak zodat het rood wordt en spugen het uit met als resultaat dat bijna alle mannen zwart/rode tanden hebben. Erg mooi.
- wasservice kennen ze niet in Myanmar tijdens het regenseizoen. Ik heb dan ook met showergell en koud water mijn eigen ondergoed gewassen in een wasbak.
- was droogt niet in het regenseizoen (Aha, vandaaaar geen wasservice) door de luchtvochtigheid tussen de 85 en 95%.
- nachtbussen met airconditioning zijn zo koud als Antarctica en zelfs mijn lange broek, shirt, trui en deken was niet genoeg om geen verkoudheid ervan te krijgen.
- muggenspray hebben ze niet in Myanmar. Gelukkig had ik wel anti malaria tabletten!
- alle gerechten worden gebakken, gekookt en geserveerd met een liter olie.
- iedereen wilt met blanken op de foto en ik ben zelfs een paar keer 'onopvallend' gefilmd door mensen. Ook ongegeneerd staren is een grote hobby van de lokale bevolking.
Heel veel liefs weer van mij!

Duiken, duiken, duiken en nog eens duiken

Op dit moment zit ik op het oude vliegveld in Bangkok, te wachten op mijn vlucht naar Mandalay, Myanmar die natuurlijk vertraagd is. Ik heb 14 uur van reizen in de bus en veerboten en taxi's achter de rug en heb maar 3 uur geslapen vannacht. Ik heb in de 5 dagen dag ik op het heerlijke eiland Koh Tao heb mogen vertoeven 4 dagen ervan non stop gedoken, met 9 duiken in totaal. Ik ben kapot kan je wel zeggen. Maar het was het dubbel en dwars waard. In 5 dagen tijd ben ik van een groentje die niet eens wist wat een regulator was (dat is het ding waar je onder water door ademt) en die bang was om water in haar masker te krijgen gegroeid tot een advanced diver. Als mijn masker op 25 meter diepte van mijn gezicht word afgetrapt, geen probleem. Het doen van een veiligheidstop, het in de gaten houden van alle cijfers op mijn duikcomputerd en het onderwater navigeren met een compas is nu allemaal een makkie. Ook heb ik een nachtduik gedaan en een schipwreck duik die ontzettend gaaf waren! Ik kan niet wachten om in Bali daar de onderwater wereld te gaan verkennen. Maar eerst Myanmar. Dit is voor mij nu een hele switch, want geen oceaan en strand meer te bekennen. Ook vind ik het heel spannend dat het niet zo 'makkelijk' en 'toeristisch' is als in Thailand. Maar van iedereen die naar Myanmar is geweest hoor ik positieve dingen, dus daar hou ik me nu aan vast. Een uitdaging word het nog om aan geld te komen. Ik hoor van allemaal andere mensen dat je met dollars moet betalen, maar hoe kom ik in hemelsnaam aan dollars? Ik heb de hoop om bij aankomst op het vliegveld dollars te kunnen bemachtigen bij een wisselkantoor. Daarnaast is het krijgen van een visum en het vinden van mijn guesthouse een uitdaging die ik vandaag aan ga. Maar zoals ik nu wel heb geleerd in de afgelopen 3 weken: komt aaaaaalllemaal goed :). En heel erg bedankt voor alle lieve reacties die ik in de afgelopen 3 weken heb ontvangen! Ik beleef hier ontzettend veel onvergegelijke momenten maar daarnaast zijn er ook momenten dat ik iedereen en Nederland (mijn eigen bed bijvoorbeeld) heel erg mis. Dat is ook maar goed ook want dan heb ik ook fijne dingen om naar uit te kijken als ik terug ga over 5 weken.

Heel veel liefs.

ps. Myanmar staat berucht om slechte WiFi en stroomuitvallen en tot op heden heb ik nog geen passend stopcontact voor Myanmar dus vrees niet als het 2 weken stil is van mijn kant :)

Het zuiden

Wat voelde het fijn om van aan te komen in het zuiden van Thailand. Na twee weken in het noorden gezeten te hebben was ik echt toe aan het strand en de zee. En nog een hele fijne verrassing: de zon schijnt! Weer een bevestiging dat je het weerbericht niet kan vertrouwen. Natuurlijk regent het wel elke dag voor een half uurtje ofzo maar daar kan ik wel overheen komen. Ook was het hostel waar ik op Ko Phagnan zat het fijnste hostel wat ik tot nu toe heb gehad! Er waren warme douches, (ietsje) zachte bedden, een heerlijk zwembad en een enorme bar. Dit allemaal recht aan het strand. Na de eerste tegekke avond heb ik meteen twee nachten bijgeboekt. Ik heb opgetrokken met twee Australische meisjes die me het fijne hebben verteld over hun levens in Sydney en een Engels meisje die na de eerste avond dat ik haar ontmoette mij in eerste instantie niet eens meer kon herinneren. Ik heb 4 dagen vakantie geviers en niks uitgevoerd. (Als je elke avond feest en zwemmen niks noemt). Nu heb ik weer afscheid genomen van Ko Phagnan en ben ik vanmiddag aangekomen in Ko Tao. Mijn hostel is echt een tegenvaller na wat ik hiervoor had en ook nieuwe mensen ontmoeten is hier heel lastig. Maar morgen begin ik met de oriëntatie van mijn vier daagde duikcursus dus ik hoop dag ik daar andere mensen kan ontmoeten.

Heel veel liefs uit Ko Tao!

Chiang Mai & Pai

Ik ben hier nu 9 dagen maar het voelt alsof ik al maanden onderweg ben. Elke dag gebeuren er zo veel dingen en ontmoet ik zo veel nieuwe mensen. Ik heb al massages gehad, pedicure, olifanten ontmoet, door de jungle heen geziplined (aan een soort koord door de jungle heen), cocktails gedronken, markten gezien, nieuwe zonnebrillen gekocht én kwijtgeraakt, mijn all stars vergeten in Bangkok, een scooter gehuurd, in watervallen gezwommen, de Pai canyon gezien en prachtige uitzichten gezien. Het dorpje waar ik nu ben heet Pai, het is een heel schattig dorpje met veel leuke winkeltjes en restaurantjes. Ik slaap hier in een hutje gebouwd van bamboe en een bed die zo hard is dat ik er blauwe plekken van krijg, maar de mensen zijn echt heel gezellig en relaxed. Morgen vertrek ik weer naar Chiang Mai met een meisje die ik hier heb ontmoet, Alya en moet ik afscheid nemen van Lisa waarmee ik de afgelopen week bijna elke dag mee ben geweest. Zondag ga ik naar de eilanden in het zuiden! Ik verheug me er ontzettend op maar ik hoor van iedereen dat het daar nu non stop regent...als ik mijn scuba diving diploma maar kan halen!


Heel veel liefs uit Pai!

Bangkok

Wauw! Wauw waren mijn eerste twee dagen heftig en geweldig tegelijk!

Mijn vliegreis was echt niet relaxed. Als ik aan het eten aan boord denk wordt ik weer misselijk en het gezin dat twee rijen voor me zat zijn ook niet mijn beste vrienden maar ik heb het overleefd! Meteen toen ik aankwam ontmoette ik een groep mensen waar ik mee naar Wat Pho ben geweest. De details van alle tempels waren heel mooi. Daarna zijn we naar de Sky Bar gegaan. Dit is compleet met een dress code: casual chique. Gelukkig voldeden mijn All Stars, grijze spijkerbroek en blauwe tanktop. Het uitzicht was prachtig. Ik realiseerde me toen pas hóe immens groot Bangkok is. Diezelfde avond heb ik kennis gemaakt met het gestoorde uitgaansleven opkhao san road. Na een paar biertjes van een euro ging ik om half 2 snachts ein-de-lijk slapen, wat ik wel had verdient na bijna 40 uur wakker te zijn geweest. Op dag 2 heb ik dan ook vooral genoten van de airconditioning van het hostel en ben ik 's avonds vertrokken met de nachttrein naar Chiang mai. Ik ben benieuwd wat deze stad me gaat brengen.

Dingen die ik nu al heb geleerd:

- Smeer overal, en ik bedoel OVERAL, deet want anders vinden muggen net die ene vierkante centimeter om je 8 keer te steken (true Story)

- Koop geen monybelt van de HEMA voor €3,95 want die gaat binnen 2 dagen kapot.

- Bangkok stinkt

- Alles komt goed

Liefs, Anne